Liefdesverdriet komt vaak voort uit het verlies of de scheiding van mensen met wie een emotionele band bestond. Een andere vorm van liefdesverdriet is verlangen of jaloezie naar een vrouw of man op wie men ondanks een bestaande relatie verliefd is geworden. Liefdesverdriet kan ook voorkomen in gevallen van onbeantwoorde liefde en in gevallen waarin er geen band tussen mensen bestaat, maar dit is wel gewenst door ten minste één van de getroffenen.

Wetenschappers zeggen dat liefdesverdriet ons niet alleen berooft van de lichaamseigen feel-good chemicaliën, maar ook leidt tot fysieke reacties die liefdesverdriet veroorzaken. Als we plotseling in de steek worden gelaten, stort onze wereld in. Alles is uit de hand gelopen en we weten niet wat ons in de toekomst te wachten staat. Interne stress verspreidt zich. De geneeskunde legt ons uit wat er vervolgens gebeurt: om de stress te overleven heeft ons lichaam veel energie nodig. Deze krijgt hij korte tijd binnen van het stimulerende hormoon adrenaline, dat op termijn wordt vervangen door cortisol. Hoewel cortisol zwakker is, heeft het meer uithoudingsvermogen dan adrenaline en komen er onverwachte krachten vrij in ons lichaam. Als deze krachten niet voldoende worden verminderd, wat vaak het geval is als we diepbedroefd zijn, worden we zwak. Als de stressvolle fasen lang aanhouden, wat gebruikelijk is in de eerste weken van de scheiding, ontstaan ​​er lichamelijke klachten, zoals pijn op de borst.